Duitsers verplichten Jodenster
1 september 1941 – Het Duitse rijk verplichtte alle Joden vanaf 6 jaar om een gele Davidsster op de mouw te dragen met daarop het woord ‘jood’ in de taal van het betreffende land.
De Duitse wet had meer consequenties voor de Joodse bevolking in Duitsland en later de rest van Europa. De wet verbood verder ook dat de Joden zonder toestemming hun woonplaats mochten verlaten. De wet breidde zich via Nederland uit naar Belgie en de rest van Europa in de door Nazi-Duitsland bezette gebieden met uitzondering van Scandinavie.
Het kenteken wat de Joden moesten dragen bestond uit een zespuntige ster uit gele stof die ongeveer tien centimer hoog en breed was. De ster had als doel om Joden te identificeren. De jodenster moest zichtbaar en vast opgenaaid op de linkerkant ter borsthoogte van het kledingstuk gedragen worden. De joden moesten zelf de ster aanschaffen,
De Nazi’s grepen met de wet terug op het middeleeuwse gebruik in Europa, waarbij alle Joden verplicht waren om een ‘jodenhoed’ en een ‘geel kenteken’ te dragen. Dit was verplicht tussen 717 en 1586.
