Stemrecht voor vrouwen in Nederland

5 juli 1922 – Voor het eerst in de Nederlandse geschiedenis mochten vrouwen ouder dan stemmen bij de algemene verkiezingen.

In 1894 richtten Wilhelmina Drucker en Aletta Jacobs de Vereeniging voor Vrouwenkiesrecht op, die zicht inzette om de vrouwen in Nederland ook stemrecht te geven. Finland was in 1906 het eerste Europese land waar vrouwen mochten stemmen.

Ruim 25 jaar lang streden de voorstanders van het stemrecht voor vrouwen en in 1917 lukte het om een wetswijziging door te voeren waarbij vrouwen passief kiesrecht kregen. Dit was echter onvoldoende. Actievoerders hielden daaropvolgend acht weken lang de wacht bij het Binnenhof, maar toch duurde het tot 1919 alvorens de wet waarbij vrouwen stemrecht kregen werd aangenomen.

Op 15 mei 1919 werd de wet aangenomen waar in 1922 voor het eerst gebruik gemaakt van kon worden.