Burgeroorlog in Liberia
24 december 1989 – Charles Taylor, voormalig bondgenoot van dictator Samuel Doe, bezette met zijn in Ivoorkust opgebouwde leger een noordelijke regio in Liberia, waaruit de Liberiaanse burgeroorlog ontstond.
Samuel Doe had zich door middel van een staatsgreep in 1980 aan de macht gebracht in het Afrikaanse land. Zijn beleid leidde tot een economische depressie en zijn bondgenoot Charles Taylor vluchtte naar Ivoorkust waar hij een leger oprichtte. Met dit leger bezette hij een noordelijke regio in Liberia.
Het Liberiaanse leger vocht terug, maar maakte geen onderscheid tussen burgers en rebellen. Duizenden onschuldige burgers kwamen om het leven, ander vluchtten naar onder andere Ivoorkust.
Een tweede rebellenleger onder leiding van Prince Johnson mengde zich in de oorlog en bezette al snel grote delen van het land. Dictator Doe weigerde op te stappen en werd op 9 september 1990 vermoord, waarna beide rebellenleiders het presidentsschap opeisten.
Dankzij de tussenkomst van enkele West Afrikaanse landen kon de rust in Liberia tijdelijk terugkeren en werd een regering benoemd. Tijdens de oorlog kwamen er ongeveer 150.000 mensen om het leven en waren er 850.000 Liberianen gevlucht.
In 1996 brak er opnieuw een oorlog uit tussen Charles Taylor en Prince Johnson.
