Watersnoodramp in Zeeland
1 februari 1953 – Door een enorme storm brak het water door de dijken van de provincie Zeeland. Het verwoestende water drong door tot grote delen van Zeeland en werd een gevaar voor honderdduizenden mensen.
Na een stormachtige nacht met windsnelheden van meer dan 170 kilometer per uur begaven op zondagochtend de dijken in Zuid Nederland het op verschillende plaatsen en stroomden grote gedeeltes van Zeeland onder water.
Door de springvloed (giertij) stroomde bijna 200.000 hectare polderland onder water en kwamen meer dan 300.000 mensen in gevaar. Het totaal aantal doden kwam uiteindelijk op 1835 en er waren meer dan 47.000 huizen beschadigd en verwoest.
De ramp was aanleiding voor het ontwikkelen van de Deltawerken. Het Deltaplan moest ervoor gaan zorgen dat het water van de Noordzee voor eens en altijd geweerd zou worden.
